2.Υφιστάμενη Κατάσταση

Η χρήση Η/Υ στο Δημόσιο σήμερα, περιορίζεται στην αντικατάσταση της γραφομηχανής. Ένα τρομακτικό ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων μπορεί να γράψει ένα κείμενο και να το αποθηκεύσει, ενώ όταν χρειαστεί να το ανασύρει, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν μπορεί να κινηθεί μέσα σε φακέλους. Στους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους, οι γνώσεις τους περιορίζονται αυστηρά και μόνο στη δουλειά που καθημερινά κάνουν. Κάποιος που έχει μάθει να γράφει κείμενα και να τα αποθηκεύει κάπου στο δίσκο πατώντας το εικονίδιο της δισκέτας, αν βγει μήνυμα ότι πχ “το αρχείο υπάρχει θέλετε αντικατάσταση” το πιθανότερο είναι ότι θα ρωτήσει τους συναδέλφους γύρω του και μετά από λίγα λεπτά θα πάρει τον τεχνικό στο τηλέφωνο να έρθει να δει τι πήγε στραβά, και μέχρι αυτό να γίνει ο υπάλληλος θα περιμένει χωρίς να μπορεί να προχωρήσει τη δουλειά του μην τυχόν και χαθεί το μήνυμα από την οθόνη… Αυτό δεν είναι μια φανταστική, μια υπερβολική ιστορία, είναι μια πραγματικότητα. Για τους περισσότερους υπαλλήλους, ανεξαρτήτως βαθμίδας εκπαίδευσης, ηλικίας άνω των 50 ετών η παραπάνω ιστορία είναι μια πολύ οικία κατάσταση. Όσον αφορά το λογισμικό όπως όλοι γνωρίζουμε, μετά και την υπογραφή της περιβόητης σύμβασης μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και Microsoft το μεγαλύτερο μέρος των προγραμμάτων στο Δημόσιο είναι κλειστού κώδικα. Το μόνο ίσως ελεύθερο διαδεδομένο πρόγραμμα είναι ο firefox!

Συμφωνώ. Σήμερα, το λογισμικό είναι “βοηθητικό”, ενώ κύριο μέσο συναλλαγών είναι το χαρτί. Αυτό είναι από μόνο του πρόβλημα.

Επίσης, μέσο επικύρωσης είναι η λαστιχένια σφραγίδα (ένας Θεός ξέρει πόσα έγγραφα είναι γνήσια), μέσο ταυτοποίησης η λίστα με το όνομα, επώνυμο, πατρώνυμο, ΑΦΜ, ζώδιο θείας.
Με άλλα λόγια, υπάρχει θεσμικό κενό (ή άγνοια) για τη χρήση ηλεκτρονικών τεχνολογιών στη δημόσια διοίκηση.

Δυστυχώς η περιγραφή του petsalakis είναι αφόρητα ρεαλιστική. Η διαδικασία π.χ. για να πάρει κανείς μια απλή ασφαλιστική ενημερώτητα από τον ΟΑΕΕ είναι η εξής:

1) Συμπληρώνει μια αίτηση γεμάτη πληροφορίες όπως διευθύνσεις, αριθμούς Μητρώου, ταυτότητας, ΑΦΜ κτλ. κτλ. (5 λεπτά).

2) Στήνεται στην ουρά όπου στο τέλος ένας “θείος/θεία” μπροστά σ’ έναν υπολογιστή θα διασταυρώσει τα στοιχεία της αίτησης με τα … ίδια στοιχεία που υπάρχουν στο “κομπιούτερ”. Μετά θα γράψει με το χέρι ημερομηνίες ασφάλισης (έναρξη, τυχόν διακοπές) και αν είναι εντάξει ταμειακά (τις οποίες διαβάζει από την οθόνη) (ουρά + 2 λεπτά).

3) Στην ουρά σε άλλο γραφείο, όπου άλλος “θείος/θεία” θα πρωτοκολλήσει (με το χέρι σε ένα τεράστιο βιβλίο) την αίτηση, θα πάρει δύο σελίδες και ένα καρμπόν, και θα συμπληρώσει ένα σωρό στοιχεία και ένα τυποποιημένο κείμενο με το χέρι. (ουρά + 10 λεπτά).

4) Σε εξαιρετικές περιπτώσεις η ιστορία τελειώνει εδώ, μερικές φορές χρειάζεται και επίσκεψη στον προϊστάμενο για υπογραφές. Το ένα αντίγραφο ο ασφαλισμένος, το άλλο στο … αρχείο της υπηρεσίας. Κλαίω τα δεντράκια που κόβονται για αυτά τα αρχεία που μέχρι να βρούνε κάτι…..

Καταλαβαίνουμε όλοι τι τεράστια περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν. Γιατί να μην μπορώ on line να ζητήσω να επεξεργαστεί αυτόματα η βεβαίωση και να φύγει αυτόματα και ηλεκτρονικά προς τον παραλήπτη ενώ ταυτόχρονα όλα (πρωτόκολλα, αντίγραφα, υπογραφές) να τηρούνται ηλεκτρονικά; Υπάρχει τρόπος να αλλάξει νοοτροπία ένα προσωπικό που δουλεύει έτσι ποιός ξέρει πόσα χρόνια;

Στη δημόσια υπηρεσία όπου εργάζομαι, οι 13 από τους 50 χρήστες δουλέυουν με Ubuntu και OpenOffice, Thunderbird, Firefox. Οι χρήστε είναι διαφόρων ηλικιών και ειδικοτήτων. Η προσαρμογή τους στο Ubuntu ήταν πολύ ομαλή. Ειδικά σήμερα που οι περισσότερες εφαρμογές βασίζονται στο Interent,
πιστεύω ότι είναι δυνατή η μεγαλύτρερη χρήση του ΕΛΛΑΚ στο δημόσιο τομέα.